|
 |
Mijn kunst heeft de intentie om beelden te geven, beelden die uitdrukken waar we ons als mensheid nu bevinden.
Mogelijk kom ik daarbij tot vermoedens over het komende, over de naar ons toe-vallende tijd, de ontwikkelingen die er
aankomen en die ons menszijn diepgaand zullen veranderen. De toekomst ligt open; het verleden geeft geen antwoorden
daarin, zeker niet in de kunst.
Als kunstenaar en als mede-aardbewoner ben ik gefascineerd door de vele vormen van ruimtelijkheid en meerlagigheid
die de laatste decennia ons dagelijkse leven en waarnemen binnenstromen, zowel in beeld als in tekst. Alles wordt
drijvend en beweegt zich in lagen, de indrukken doen zich aan ons voor als fragmenten. Er zijn nauwelijks meer vaste
grenzen; dat is een fascinerend feit wat zich opdringt in onze moderne tijd. Dit alles wordt ook zichtbaar in de vele
nieuwe ontdekkingen en theorievorming, maar vooral in ons eigen directe leven. Het is daarbij een nieuw feit van onze
geschiedenis dat de alsmaar versnellende verandering zich op wereldnivo uit; er ontstaat mondiaal verregaande openheid,
beweging en fluctuatie. We zijn door deze permanente veranderingen gedwongen om onszelf op nieuwe manieren te begrijpen,
om andere verbindingen te vinden in ons nu, van waaruit we kunnen handelen naar de toekomst.
Ik zoek in mijn werk naar beelden die de onderliggende verwevenheid van het leven uitdrukken en die verkennen hoe de
huidige ontwikkelingen neerslaan in de taal van de vormen: moderne beeldende kunst. Wij zijn als persoon een doorgangshuis
van ervaringen, met de ramen wijd open; onze ervaringen worden dagelijks sneller en gevarieerder. Ik wil beeldtaal
ontwikkelen waarin de adem van de pulserende en alsmaar veranderende ruimte intrekt om daar tijdelijk te verblijven.
Waardoor we haar -even maar- kunnen ervaren.
jan. - nov. 2006,
Fons Heijnsbroek
|
|