"Deze onhoudbare situatie duurde 400 jaar."

Wat er in dit werk gaat gebeuren is volstrekt onzeker. Verloop en afloop van de situatie houden zich niet aan de wetten van de alledaagse logica.

Gaan de ronde vormen de driehoek raken? Gaan ze de driehoek kantelen of scheren ze er langs? Gaan ze wel bewegen, en wanneer dan? Is er al beweging geweest? Deze onzekere en daardoor onhoudbare situatie geeft geen aanknopingspunten voor een oordeel. Dit werk wil er geen antwoord op geven. Onzekerheid moet geaccepteerd worden als deel uitmakend van het leven. Vragen die onrust te weeg brengen en waarop misschien nooit een antwoord komt mogen gesteld worden. Geruststelling wordt niet gezocht. Onbevangenheid en nieuwsgierigheid worden op prijs gesteld.

De vierde dimensie wordt door velen als "tijd" gedefinieerd. Anderen vinden dat tijd "niets" is en slechts gebeurtenissen belangrijk zijn.

Het is niet vanzelfsprekend dat de cirkels kunnen bewegen of hebben bewogen en dat de driehoek het permanente element is dat misschien door de cirkels uit zijn evenwicht gebracht kan worden. Er bestaat in dit werk niet zoiets als een hiërarchie van onverzettelijkheid tussen de elementen. Waarom zou de driehoek niet bewegen en de cirkels al dan niet raken en van plaats laten veranderen?

Of er een eindpunt aan deze situatie bestaat is een vraag die niet beantwoord kan worden omdat het niet gaat om de afloop. Deze beweging bevindt zich niet tussen twee mijlpalen. Daarom wordt deze configuratie wellicht onrustbarend, dan wel beweeglijk ervaren.

De titel is een citaat uit een beschrijving van een episode uit de Chinese geschiedenis.